« Home | 1001 gracias » | Un puntito (.) » | PESADILLAS » | Para ellas » | LOST IN THE LANGUAGES... » | Noche con Oscar (2006) » | con ganas de caña... » | De volta ao Luso-mundo... » | Operación GALIZA » | En Detalles... » 

quarta-feira, março 22, 2006 

Pues por mi no...

Al estar fuera de mi terrinha siempre le hecho un vistazo a los periodicos (digitales, porque aqui los clavan a 1,80 euros, ni que los exportasen de Noruega).
Hoy me encuentro con la noticia de que ETA propone un "Alto el fuego permanente"...
Pues mira. Por mi, no. Ni pensarlo. Ya me conozco sus "alto el fuego"... la última vez que lo hicieron(mas o menos por el 99, me parece) fue simplemente para rearmarse nuevamente, y el estupido gobierno (y estupidos dirigentes) de aquel momento lo aceptaron. Y pasó lo que pasó.
Y las cosas no cambiaron.
Supongo que nuestro actual gobierno, hará mas de lo mismo, o no... porque con las indecisiones con las que ultimamente nos sorprende a saber... pero por mi parte me reafirmo; es el momento para terminar de una vez con el brazo armado (pero no con el político, creo yo) y poder andar de uan vez por todas tranquilos en nuestro propio pais... ademas, hacer esto nos permitiría centrarnos en otros multiples problemas que hay en nuestro territorio.
Pues eso, por mi, NO.

sé cuando eres tú y cuando no... ;)

Buff J, q forte esto que dis, que va tío, que va, non foi así, nin tan simple, tan só dicirche que esta postura asinaríaa calquera dos da liña dura do PP que meten máis medo cando falan que o gilipollas de Otegui. Parecen picados pola envexa, por que teñen a estratexia política fodida sen sacarlle xugo nin ó estatut nin a ETA e porque ven q na oportunidade das negociacións de Suiza a cagaron.

Esto pode non funcionar... pero non se acabou nunca historicamente con ningunha insurxencia armada de forma policial; 4 dos exércitos mais poderosos do mundo non acaban co terrorismo: o británico en Ulster, o ruso en Chechenia, o israelí en Palestina e o americano en Iraq.

Que va tío, non hai que botar cohetes, deso nada, nin sorrir como estúpidos pensando que está arreglado, pero tampouco cruzarse de brazos e pasar desta oportunidade. Polo de pronto, este goberno xa fixo algo bo que non fixeron os anteriores: internacionaliza-la noticia para manter coa presión ó grupo dentro da negociación. Algo parecido fixo Blair coa comisión internacional de desarme e involucrando ós USA.

Pare rematar, rational choice pura e dura:

hai tregua; a tegua aprovéitaa ETA para rearmarse e reagruparse, ¿por q ha de poder rearmarse agora cando non o puido facer os últimos anos?

hai tregua, pero eso non implica q o estado baixe os brazos, as forzas policiais seguen alerta;

hai tregua e o goberno non a acepta, suicidio político;

hai tregua e o gobernmo non a acepta, radicalízase a situación en Euzkadi a favor de ETA;

hai tregua e comprométeste nas dificultades do diálogo, a posibilidade de que ETA recoñeza a política e non as armas como medio de acción increméntase a partires do momento no que a organización engánchase á negociación, para esto hai que creárlle-la estructura de oportunidade política axeitada, esto é o difícil.

non hai tregua, (imaxínate o que teño que escribir aquí)

Así que, como ves, e non me lío máis, segundo a rational choice, combinando tódalas variantes posibles cunha tregua, desde o punto de vista do goberno de turno, hai que aceptala e meterse na negociación con todo o que esta palabra significa.

Non te enganes, unha das maneiras de fodela é quentarse sendo cínicos coa tregua. Eses fillos de puta xeneran cinismo, calro que sí. Pero cando o que ques é soluciona-lo problema, non reaccionas con cinismo, reaccionas con precaución.

Beijos

... foi un dia de calentóm rapaz, xa sabes que normalmente son máis moderado... ainda asi quero recordarte que no 99 dixeron o mesmo, e despois nada. A min o que me preocupa é que nos ilusionemos e ao final ocorra o de sempre.
Pero a verdade e que foi un comentario moi radical... gracias por unha nova mostra de raciocinio (neste caso político).
pd: ainda asi gustaria saber o que opinaría de isto un periodista ameazado de morte en Euskadi. Xa me entendes.
E gracias por escribir ;)

A tregua do 98 que rematou no 99 é resultado das súas circunstancias, tan só se parece no feito de ser unha tregua aínda que o de agora ten un nome incluso distinto. É moi complexo de explicar, pero a tregua do 98 ocorreu uns 6 meses despois do acordo de venres santo no Ulster sobre o que eu fixen un traballo para a uni e, a posteriori, veuse como, entroutras cousas, ETA quería subirse á onda máis que outra cousa (ó igual que houbos gambazos do goberno do PP e hipocresías que afloran agora). Moitas discusións na clase naquela época e moitas lecturas sobre teorías da negociación... xa o comentaremos cando andes por aquí en abril.

Que diría un xornalista de Euzkadi? Que diría un membro dunha asociación de víctimas? Non o sei nin me importa, que diría un membro de jarrai ou de socialista abertzaleak? Pois importaríame aínda menos. As negociacións por definición buscan o equilibrio polo que os extremos por ambas partes (víctimas e verdugos) tenden a desestabilizar con consecuencias igualmente funestas. O moralmente plausible é respetar ás víctimas durante o proceso de negociación, pero o único moralmente OBRIGATORIO é impedir que haxa máis víctimas, dito doutro xeito, respetando e lembrando ós que morreron pero, sobre todo, que non morran máis, por que, cales son máis importantes, as víctimas ou as futuras víctimas que aínda non morreron (incluíndo ese xornalista amenazado que seguro que é o máis feliz pola tregua porque ten a posibilidade de q lle borren a diana do peito)?

Tes toda a razón que hai que ser precavidísimo e lanza-las campás ó voo é moi perigoso ademais de estúpido.

Tío, Brian Molko é un crack, é a muller que todo home desexaría ser ;-)

Beijos,

Enviar um comentário